Wij zijn de AVLS, de Algemene Vereniging voor Liefhebbers van Saarlooswolfhonden, opgericht in 2006. Ons belangrijkste doel is de Saarlooswolfhond voor de toekomst te behouden.

We zijn een actieve en gezellige club van enthousiaste leden. Allemaal hebben we de unieke schoonheid en het fijne karakter van de Saarlooswolfhond in ons hart gesloten.

De AVLS werd opgericht uit onvrede met het centrale fokbeleid en de slechte fokresultaten van de NVSWH.

De fokker is daar sinds 1982 buitenspel gezet.  De NVSWH bepaalt door middel van het “centrale fokbeleid” met welke honden de leden mogen fokken. Slechts een select groepje kwam voor de fok in aanmerking. De focus lag op uiterlijke raskenmerken. Ondanks diverse waarschuwingen dat het mis zou gaan, werd jarenlang op deze manier doorgefokt.

Toen de problemen aan het licht kwamen, was het te laat. De inteelt was enorm opgelopen. Er was te weinig aanwas van pups om de populatie in de toekomst in stand te kunnen houden.

Het bleek niet mogelijk met het bestuur in gesprek te komen. De leden die de schadelijke gevolgen van de centrale fokkerij wilden bespreken, werden zelfs uit de vereniging gezet. (Meer in de geschiedenis van de Saarlooswolfhond.)

De AVLS wijst een centraal aangestuurde fokkerij af. Onze fokkers beslissen zelf over hun fokcombinaties. We willen een open dialoog met de leden waarin alle onderwerpen bespreekbaar zijn. Zo voorkomen we tunnelvisie met desastreuze gevolgen voor de populatie. We zijn ervan overtuigd dat onze leden met de beste bedoelingen eigen keuzes maken en dat de som van die keuzes meerwaarde heeft voor het ras. Daarom gaat de AVLS niet op de stoel van de fokker zitten.

Veel liefhebbers, eigenaren en fokkers van het ras herkenden zich in dit beleid en werden lid. We zijn in ons nog jonge bestaan verreweg de grootste rasvereniging van Saarlooswolfhonden geworden.

Niet de vereniging fokt, maar onze leden fokken. In gezamenlijk overleg werden de welszijns- en gezondheidsregels vastgesteld in het AVLS fokreglement. Alle dekkingen worden hieraan getoetst. Maar het leven verloopt niet altijd aan vooraf opgestelde regels. Teven worden nu eenmaal niet op bestelling loops (en dat is maar één voorbeeld). Dus kan het soms voorkomen dat een dekking niet helemaal aan alle punten voldoet. Dat wordt altijd bij de dekmelding opgegeven, omdat we volledige transparantie willen.

Zorgvuldig fokken kan echter alleen met een gedegen kennis van de gezondheid van de fokdieren en de foklijnen. Daarom stelt de AVLS alle kennis daarover  beschikbaar. Er worden ook regelmatig fokkerscursussen gegeven voor leden en niet-leden.

We beschikken over een zeer uitgebreide database waarin alle bekende gezondheidsgegevens van vrijwel de gehele populatie is opgenomen. We willen absolute openheid. Daarom worden altijd de gezondheidsgegevens van de fokdieren gepubliceerd. Voor een goede genenvariatie heeft de AVLS een openbare lijst van dekreuen opgesteld waar iedereen, lid of geen lid, zijn reu ter dekking kan aanbieden.

Niet via de vereniging, maar rechtstreeks bij onze fokkers. De AVLS publiceert alle nesten die door onze fokkers worden verwacht op de pagina met de dekmeldingen. De contactgegevens staan erbij als er nog pups beschikbaar zijn. Op deze pagina maken we de geboren nesten bekend.

Vraag altijd naar de gezondheidsuitslagen van beide ouderdieren. Onze fokkers laten ze graag zien, want het is het bewijs dat ze zorgvuldig fokken.

Ons advies is om de koop schriftelijk vast te leggen. In dit voorbeeld worden de rechten en plichten van beide partijen goed geregeld.

Outcross is het tegenovergestelde van inteelt. Honden kunnen onmogelijk decennialang én gezond én raszuiver worden gefokt. De inteelt zal dan te hoog oplopen met alle gevolgen van dien. In ons outcrossprogramma wordt onder streng gecontroleerde voorwaarden druppelsgewijs nieuw bloed in de populatie ingebracht. Zo houden we het ras gezond en de inteelt beter  beheersbaar. Leidend daarbij is ons plan van aanpak.

Dit proces kost veel tijd en geduld. We zijn er al jarenlang mee bezig. Soms moet er worden bijgestuurd, want elke fokkerij kent tegenslagen, maar we zitten op de goede weg.

Het Nederlands Honden Stamboek (NHSB) was te vergelijken met een afgesloten eiland waar geen nieuwe bewoners meer bijkwamen. Fokkers mochten alleen fokken met honden in het stamboek van het eigen ras. Het gevolg was dat de pups na verloop van tijd steeds meer familie van elkaar werden. Inteelt was nauwelijks te vermijden.

In kleine populaties gaat dit proces heel snel, zeker als er ook nog eens streng op bepaalde eigenschappen wordt geselecteerd. Na grote maatschappelijke druk, gevolgd door heel veel overleg, heeft de Raad van Beheer de deur van het stamboekregister onder voorwaarden op een kier gezet. Sindsdien kan de inteelt in rashondenpopulaties beter worden beheerst. De AVLS is er trots op hierbij een voortrekkersrol te hebben gespeeld. (lees ook: onze doelen)

Ja. De Saarlooswolfhond is over het algemeen een redelijk gezond ras, maar om gezondheidsproblemen zoveel mogelijk te voorkomen, stelt de AVLS in haar fokreglement onderzoek naar erfelijke ziektes in het ras verplicht. De aandoeningen waarop ouderdieren getest moeten worden zijn:

1. Degeneratieve Myelopathie
2. Hypofysaire dwerggroei
3. Oogafwijkingen
4. Heupdysplasie
5. Elleboogdysplasie

Nee. Op het internet kun je enorme indianenverhalen lezen dat het zo moeilijk is een Saarlooswolfhond op te voeden. In de praktijk valt het best mee. Voorwaarde is dat je als baasje de instincten van jouw Saarlooswolfhond moet respecteren en accepteren. Het is een gevoelige, intelligente en zeer aanhankelijke hond, maar tegelijkertijd kan hij ook behoorlijk eigenzinnig zijn. Een Saarlooswolfhond ziet zijn eigenaar namelijk niet als baas, maar als lid van zijn roedel.

Een Saarlooswolfhond kan heus wel luisteren, maar veel hondeneigenaren vinden dat ze altijd de baas moeten zijn en dat hun hond altijd blindelings moet gehoorzamen. Bij een Saarlooswolfhond werkt dat anders. Je snapt dat of je snapt dat niet. Het gaat bij de Saarlooswolfhond in de eerste plaats om een goede vertrouwensband met zijn baas.  (lees ook opvoeding en karakter en gedrag)

Een Saarlooswolfhond is een sociaal roedeldier en kan zonder zijn roedel (het gezin, de baas) niet gelukkig zijn. Een stabiele, volwassen Saarlooswolfhond kan best een paar uurtjes alleen zijn op voorwaarde dat hij dat als pup heeft geleerd. Vraag de eerste tijd aan familie, buren of vrienden of ze even willen oppassen als de pup (of jonge hond) wat langer alleen moet zijn. Werk je halve of hele dagen en is er dan niemand thuis? Neem een kat! Meer info in opvoeding.

Een Saarlooswolfhond kan behoorlijk oud worden. Twaalf, dertien jaar is meer regel dan uitzondering. Er zijn zelfs Saarlooswolfhonden ouder dan 15 jaar geworden.

Eerst even dit. Een gezonde Saarlooswolfhond moet goed op gewicht zijn. Niet te dik en niet te mager. De vuistregel voor een goed gewicht is dat je de ribben wel mag voelen, maar niet mag zien. Voel je een duidelijk laagje vet op de ribben? Dan is je Saarloosje echt te dik. Afvallen bij honden is net als bij mensen: makkelijk erop, moeilijk eraf.

Er zijn verschillende mogelijkheden of combinaties om je Saarloos te voeden:

Vers vlees. Bevroren kant en klaar vlees (KVV). Ontdooi het een dag van tevoren. Voordeel: de meeste honden vinden het heerlijk. Nadeel: op alleen KVV kan de ontlasting soms erg hard worden. Geef er dan (een handje) hondenbrokken bij. Geef ook wekelijks een vette vis en een gekookt eitje. Schone pens is een ware traktatie. Vuile pens nog meer, maar dat stinkt enorm. Tip: altijd buiten geven!

Zelf klaarmaken. (barfen). Voordeel: je weet precies wat jouw hond binnenkrijgt. Dat geeft veel voldoening. Nadeel: het is behoorlijk bewerkelijk en je hebt een grote vrieskist of -kast nodig.

Brokken. Heel makkelijk is brokken voeren en dat is ook meteen het voordeel. Nadeel: op den duur kan het saai worden voor de hond (en ook voor jou). Op de verpakking moet ‘compleet hondenvoer’ staan. Dan ben je er (redelijk) zeker van dat alle eiwitten, vetten, vitaminen en mineralen er in de juiste verhouding in zitten.

Blikvoer ook wel natvoer genoemd. Voordeel: blikvoer kan lang bewaard worden, handig als je op vakantie bent. Nadeel: hoewel de kwaliteit soms goed kan zijn, bevatten sommige blikvoeren naast veel pulp en smaakstoffen ook dierlijk afval waarvan de herkomst zeer onduidelijk is.

Let op: Geef vlees altijd rauw. Kook, bak of braad het nooit! Vooral kippenbotten worden vlijmscherp als ze zijn gekookt en door de hond kapot worden gekauwd. Dit kan ernstige schade toebrengen aan maag en darmstelsel. Rauwe kippenvleugels, -nekken of -karkas (met het vlees er nog aan) kan geen kwaad. Bestel af en toe een groot runderbot bij de slager voor schone tanden en een frisse adem (maar beslist géén kleine soepschenkel die muurvast kan komen te zitten in de onder- of bovenkaak).

Ook belangrijk: dagelijks voldoende fris en schoon drinkwater!

Geef nooit koehoefjes! Dit verteert niet in de maag en als het vast komt te zitten in de darmen, kan het de dood tot gevolg hebben. We spreken uit ervaring! Geef ook liever geen gedroogde bullenpezen en dergelijke. Hoewel de kans klein is, kan je hond erin stikken. Geef liever zachtere snacks zoals af en toe een pensstaafje of een blokje schapenvet. Daar zijn ze dol op.

Geef ook nooit varkensvlees of varkensbotten. Het kan het Aujeszky virus bevatten. Dat is absoluut dodelijk voor honden. Laat je hond ook geen kattengrit eten! Dat vormt een taaie bal in de maag en kan jouw hond het leven kosten. Sommige etenswaren en dranken zijn giftig voor honden en soms zelfs dodelijk. Op het internet is meer informatie hierover te vinden.

Als je mee wilt helpen de toekomst van het mooiste Nederlandse hondenras veilig te stellen, word dan lid van onze gezellige en actieve club. Je hoeft echt geen eigenaar van een Saarlooswolfhond te zijn. Iedereen is welkom. Je moet natuurlijk wel onze uitgangspunten onderschrijven.

Klik hier als je lid wilt worden.

Jazeker. Klik hier. Je krijgt zo snel mogelijk antwoord.