De Algemene Vereniging voor Liefhebbers van Saarlooswolfhonden werd opgericht eind 2006 en ging van start op 1 januari 2007. De AVLS is een actieve en gezellige club van enthousiaste leden die allemaal de unieke schoonheid en het fijne karakter van de Saarlooswolfhond in hun hart hebben gesloten. Ons belangrijkste doel is de Saarlooswolfhond voor de toekomst te behouden.

De AVLS is ontstaan uit onvrede met het centrale fokbeleid en de slechte fokresultaten van de NVSWH.

In 1981 kreeg de voorzitter van de NVSWH een volmacht om voortaan alle fokcombinaties zelf te kunnen bepalen. De leden mochten vanaf dat moment niet meer zelf fokken. Hieruit is het centrale fokbeleid ontstaan, dat nog steeds wordt toegepast. Slechts enkele honden werden voor de fok uitgeselecteerd en de populatie werd hermetisch afgesloten voor alle Saarlooswolfhonden die niet via het centrale fokbeleid waren gefokt. Jarenlang werd op deze manier doorgefokt, ondanks diverse waarschuwingen dat de genenpool te klein was en dat het mis zou gaan.

En het gíng mis! De inteelt liep zo hoog op dat de populatie nu dreigt te bezwijken. Er worden nauwelijks nog pups geboren. Zonder daadkrachtige maatregelen moet zelfs gevreesd worden dat het einde van de NVSWH populatie in zicht komt. Leden die met voorstellen kwamen om de problemen aan te pakken, werden uit de vereniging gezet. Zij hebben later de AVLS opgericht. (Lees ook de geschiedenis van de Saarlooswolfhond.)

Onze leden hebben zelf zeggenschap over de fokcombinaties, waarbij het AVLS fokreglement leidend is voor iedereen.

Maar het leven verloopt niet altijd aan vooraf opgestelde regels. Teven worden nu eenmaal niet op bestelling loops en soms moet uitgeweken worden naar een andere dekreu. Het kan dus bij uitzondering voorkomen dat een dekking niet aan alle punten voldoet. Dat wordt altijd bij de dekmelding vermeld, omdat we volledig transparant willen zijn.

Zorgvuldig fokken kan alleen met een gedegen kennis van de gezondheid en de foklijnen. Daarom stelt de AVLS alle kennis daarover beschikbaar. Er worden regelmatig fokkerscursussen gegeven voor leden en niet-leden.

Als vereniging beschikken we over een zeer uitgebreide database waarin gezondheidsgegevens van vrijwel de gehele populatie in binnen- en buitenland is opgenomen. De gezondheidsgegevens van de fokdieren worden altijd gepubliceerd. Voor een goede genenvariatie heeft de AVLS een openbare lijst van dekreuen opgesteld waar iedereen, lid of geen lid, zijn reu ter dekking kan aanbieden.

Een pup koop je rechtstreeks bij onze leden. De AVLS publiceert de aankomende nesten op de pagina met de dekmeldingen. De contactgegevens staan erbij als er nog pups beschikbaar zijn. Op deze pagina maken we de geboren nesten bekend.

Vraag altijd naar de gezondheidsuitslagen van beide ouderdieren. Onze leden laten ze graag zien, want het is het bewijs dat ze zorgvuldig fokken.

Ons advies is om de koop altijd schriftelijk vast te leggen. In dit voorbeeld worden de rechten en plichten van beide partijen goed geregeld.

Outcross is het tegenovergestelde van inteelt. Honden kunnen onmogelijk decennialang én gezond én raszuiver worden gefokt. De inteelt zal dan te hoog oplopen met alle gevolgen van dien. In ons outcrossprogramma wordt onder streng gecontroleerde voorwaarden druppelsgewijs nieuw bloed in de populatie ingebracht. Zo houden we het ras gezond en de inteelt beter  beheersbaar. Leidend daarbij is ons plan van aanpak.

Dit proces kost veel tijd en geduld. We zijn er al jarenlang mee bezig. Soms moet er worden bijgestuurd, want elke fokkerij kent tegenslagen, maar we zitten op de goede weg.

Het Nederlands Honden Stamboek (NHSB) is te vergelijken met een afgesloten eiland waar geen nieuwe bewoners meer bijkomen. Fokkers mogen alleen fokken met honden in het stamboek van het eigen ras. Op deze manier worden de pups na verloop van tijd steeds meer familie van elkaar. Inteelt is niet te vermijden.

In kleine populaties gaat dit proces heel snel, zeker als er ook nog eens streng op bepaalde eigenschappen wordt geselecteerd. Na grote maatschappelijke druk, gevolgd door heel veel overleg, heeft de Raad van Beheer de deur van het stamboekregister onder voorwaarden op een kier gezet. Sindsdien kan de inteelt in rashondenpopulaties beter worden beheerst. De AVLS is er trots op hierbij een voortrekkersrol te hebben gespeeld. (lees ook: onze doelen)

Ja. De Saarlooswolfhond is over het algemeen een redelijk gezond ras, maar om gezondheidsproblemen zoveel mogelijk te voorkomen, stelt de AVLS in haar fokreglement onderzoek naar erfelijke ziektes in het ras verplicht. De aandoeningen waarop ouderdieren getest moeten worden zijn:

1. Degeneratieve Myelopathie
2. Hypofysaire dwerggroei
3. Oogafwijkingen
4. Heupdysplasie
5. Elleboogdysplasie

Nee. Op het internet kun je enorme indianenverhalen lezen dat het zo moeilijk is een Saarlooswolfhond op te voeden. In de praktijk valt het best mee. Voorwaarde is dat je als baasje de instincten van jouw Saarlooswolfhond moet respecteren en accepteren. Het is een gevoelige, intelligente en zeer aanhankelijke hond, maar tegelijkertijd kan hij ook behoorlijk eigenzinnig zijn. Een Saarlooswolfhond ziet zijn eigenaar namelijk niet als baas, maar als lid van zijn roedel.

Een Saarlooswolfhond kan heus wel luisteren, maar veel hondeneigenaren vinden dat ze altijd de baas moeten zijn en dat hun hond altijd blindelings moet gehoorzamen. Bij een Saarlooswolfhond werkt dat anders. Je snapt dat of je snapt dat niet. Het gaat bij de Saarlooswolfhond in de eerste plaats om een goede vertrouwensband met zijn baas.  (lees ook opvoeding en karakter en gedrag)

Een Saarlooswolfhond is een sociaal roedeldier en kan zonder zijn roedel (het gezin, de baas) niet gelukkig zijn. Een stabiele, volwassen Saarlooswolfhond kan best een paar uurtjes alleen zijn op voorwaarde dat hij dat als pup heeft geleerd. Vraag de eerste tijd aan familie, buren of vrienden of ze even willen oppassen als de pup (of jonge hond) wat langer alleen moet zijn. Werk je halve of hele dagen en is er dan niemand thuis? Neem een kat! Meer info in opvoeding.

Een Saarlooswolfhond kan behoorlijk oud worden. Twaalf, dertien jaar is meer regel dan uitzondering. Er zijn zelfs Saarlooswolfhonden ouder dan 15 jaar geworden.

Eerst even dit. Een gezonde Saarlooswolfhond moet goed op gewicht zijn. Niet te dik en niet te mager. De vuistregel voor een goed gewicht is dat je de ribben wel mag voelen, maar niet mag zien. Voel je een duidelijk laagje vet op de ribben? Dan is je Saarloosje echt te dik. Afvallen bij honden is net als bij mensen: makkelijk erop, moeilijk eraf.

Er zijn verschillende mogelijkheden of combinaties om je Saarloos te voeden:

Vers vlees. Bevroren kant en klaar vlees (KVV). Ontdooi het een dag van tevoren. Voordeel: de meeste honden vinden het heerlijk. Nadeel: op alleen KVV kan de ontlasting soms erg hard worden. Geef er dan (een handje) hondenbrokken bij. Geef ook wekelijks een vette vis en een gekookt eitje. Schone pens is een ware traktatie. Vuile pens nog meer, maar dat stinkt enorm. Tip: altijd buiten geven!

Zelf klaarmaken. (barfen). Voordeel: je weet precies wat jouw hond binnenkrijgt. Dat geeft veel voldoening. Nadeel: het is behoorlijk bewerkelijk en je hebt een grote vrieskist of -kast nodig.

Brokken. Heel makkelijk is brokken voeren en dat is ook meteen het voordeel. Nadeel: op den duur kan het saai worden voor de hond (en ook voor jou). Op de verpakking moet ‘compleet hondenvoer’ staan. Dan ben je er (redelijk) zeker van dat alle eiwitten, vetten, vitaminen en mineralen er in de juiste verhouding in zitten.

Blikvoer ook wel natvoer genoemd. Voordeel: blikvoer kan lang bewaard worden, handig als je op vakantie bent. Nadeel: hoewel de kwaliteit soms goed kan zijn, bevatten sommige blikvoeren naast veel pulp en smaakstoffen ook dierlijk afval waarvan de herkomst zeer onduidelijk is.

Let op: Geef vlees altijd rauw. Kook, bak of braad het nooit! Vooral kippenbotten worden vlijmscherp als ze zijn gekookt en door de hond kapot worden gekauwd. Dit kan ernstige schade toebrengen aan maag en darmstelsel. Rauwe kippenvleugels, -nekken of -karkas (met het vlees er nog aan) kan geen kwaad. Bestel af en toe een groot runderbot bij de slager voor schone tanden en een frisse adem (maar beslist géén kleine soepschenkel die muurvast kan komen te zitten in de onder- of bovenkaak).

Ook belangrijk: dagelijks voldoende fris en schoon drinkwater!

Geef nooit koehoefjes! Dit verteert niet in de maag en als het vast komt te zitten in de darmen, kan het de dood tot gevolg hebben. We spreken uit ervaring! Geef ook liever geen gedroogde bullenpezen en dergelijke. Hoewel de kans klein is, kan je hond erin stikken. Geef liever zachtere snacks zoals af en toe een pensstaafje of een blokje schapenvet. Daar zijn ze dol op.

Geef ook nooit varkensvlees of varkensbotten. Het kan het Aujeszky virus bevatten. Dat is absoluut dodelijk voor honden. Laat je hond ook geen kattengrit eten! Dat vormt een taaie bal in de maag en kan jouw hond het leven kosten. Sommige etenswaren en dranken zijn giftig voor honden en soms zelfs dodelijk. Op het internet is meer informatie hierover te vinden.

Als je mee wilt helpen de toekomst van het mooiste Nederlandse hondenras veilig te stellen, word dan lid van onze gezellige en actieve club. Iedereen is welkom, ook als je geen eigenaar bent van een Saarlooswolfhond. Als lid onderschrijf je onze uitgangspunten.

Klik hier als je lid wilt worden.

Jazeker. Klik hier. Je krijgt zo snel mogelijk antwoord.