Plan van Aanpak

Het eerste plan van aanpak voor de outcross, getiteld ‘Waarborg voor een gezonde Saarlooswolfhond’ werd in mei 2012 vastgesteld. Het beschrijft hoe de AVLS de toekomst van de Saarlooswolfhond zeker wil stellen, zodat ook toekomstige generaties kunnen blijven genieten van ons prachtige ras. Door voortschrijdend inzicht werd het plan aangepast in oktober 2020.

(read the English translation below)

Al snel na de erkenning als officiële rasvereniging voor de Saarlooswolfhond in 2010 ging de AVLS in overleg met de Raad van Beheer. Er waren zorgen over inteelt en verwantschap van de populatie. De Raad deelde onze zorgen. Het eerste gesprek vond plaats in oktober 2010. Naar aanleiding hiervan werd besloten Wageningen University & Research Center een onderzoek te laten uitvoeren naar de onderlinge verwantschap van de honden.

Het onderzoek, waarin ook vermeende outcrosses uit het verleden werden meegenomen, werd uitgevoerd door dr. J.J. Windig en dr. ir. M. Spies-Stoop van Wageningen University & Research Center. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat alle honden inderdaad nauw aan elkaar waren verwant. Zonder sturend fokbeleid zou in de nabije toekomst de inteelt te ver oplopen waardoor het eind van de Saarlooswolfhond als ras in zicht zou komen.

Het dringend advies van de wetenschappers was om outcross uit te voeren nu het nog kan. Outcross is het gefaseerd en druppelsgewijs inkruisen van onverwante dieren onder gecontroleerde omstandigheden. Na selectie van de nakomelingen uit de outcross en terugkruising op raszuivere Saarlooswolfhonden is er na 3 à 4 generaties uiterlijk geen verschil meer met de raszuivere populatie.

Outcross heeft veel voordelen. Door de verwantschap terug te dringen, neemt de inteelt drastisch af. De vitaliteit en de lichamelijke weerstand nemen toe, evenals de vruchtbaarheid en de genetische variatie. Hierdoor worden tevens erfelijke afwijkingen teruggedrongen. Slechts een klein deel ‘vreemd bloed’ is daarvoor nodig.

Op verzoek van de RvB stelde de AVLS een gedetailleerd plan van aanpak op (zie onder) gebaseerd op het wetenschappelijk onderzoek. Het plan werd op 22 mei 2012 door de ledenvergadering unaniem goedgekeurd. Het beschrijft de oorzaak van de genetische verarming, de gevolgen bij ongewijzigd fokbeleid en de noodzakelijke stappen om de genetische diversiteit van de Saarlooswolfhond voor de toekomst te waarborgen. In overleg met de Raad van Beheer werd later een addendum opgenomen.

Leden van de AVLS hebben inspraak bij de in te kruisen rassen. Een selectiecommissie brengt advies uit aan het bestuur over de fokkerij en de vervolgstappen in dit project. De commissie bestaat uit een keurmeester van de Saarlooswolfhond, twee kynologen namens de Raad van Beheer en twee leden van de AVLS.

Download hieronder het eerste Plan van Aanpak (1.0) uit 2012. Door voortschrijdend inzicht werd in 2020  een update opgesteld (Plan van aanpak 2.0)  Er is daarnaast een  overview te downloaden van de outcross getiteld “How was it again” (in English).

Download Procedure Aankeuring Lookalike

Download Aanvraagformulier Aankeuring Lookalike

Action Plan Outcross

Soon after its recognition as official breed club for the Saarloos Wolfdog in 2010 the AVLS started talks with the Dutch Kennel Club, Raad van Beheer. There were concerns about inbreeding and kinship of the population. The Dutch Kennel Club shared our concern on that issue. The first meeting took place in October 2010.  As a result of that, Wageningen University & Research Center was asked to investigate the degree of interrelatedness of the population. The research was conducted by quantitative geneticist dr J.J. Windig and dr ir M. Spies-Stoop.

This study, which also included alleged outcrosses from the past, brought to light very clearly that all dogs were indeed closely related. Without drastic changes to breeding policy, the degree of inbreeding would rise up to the point where it would jeopardise the survival of the breed.  The scientists advised urgently to exercise outcross while that option was still open. Outcross is the staged and dropwise crossbreed of non-related animals in strictly supervised circumstances. After careful selection of the offspring and crossbreeding back to purebred Saarloos Wolfdogs, 3 or 4 generations will eliminate all differences with the purebred population.

There are many advantages to outcross. By diminishing the interrelations, inbreeding drops drastically. Vitality and physical resilience increase, as do fertility and genetic variation. This also reduces hereditary disorders and diseases. It requires just a small amount of “new blood” to achieve that.

By request of the Dutch Kennel Club the AVLS has drafted a detailed Action Plan, based on the scientific research. The membership unanimously agreed to the plan on May 22, 2012. The plan outlines the causes of genetic depletion, its consequences when nothing would be done, and the steps necessary to safeguard genetic diversity in the Saarloos Wolfdog population for the future. An addendum was later included in consultation with the Dutch Kennel Club.

AVLS members take part in the decision of breeds used in the outcross project. A selection committee advises the board on breeding matters and the next steps in this project. The committee consists of one Saarloos Wolfdog judge, two breeding specialists on behalf of the Dutch Kennel Club and two AVLS members.